Een 'Sperre' was een verklaring waarmee joden tijdens de oorlog uitstel van 'tewerkstelling' (deportatie naar de concentratiekampen) konden krijgen. Dit uitstel, dat altijd tijdelijk was ('bis auf weiteres'), kon men bijvoorbeeld krijgen als medewerker van de Joodse Raad, als bezitter van een vreemde nationaliteit of als werknemer van een fabriek die goederen voor het Duitse leger maakte. Ook kon na inlevering van een bepaalde waarde aan diamanten een zogenaamde Diamantsperre verkregen worden. Er waren verschillende lijsten (zoals de Frederikslijst) waar men (via bepaalde connecties) op kon komen. Dit leverde dan ook een sperre op. Relaties waren in dit opzicht belangrijk. Naaste familieleden van joden met een sperre, kregen die soms ook. Het sperre systeem gaf een (vals) gevoel van veiligheid en veroorzaakte onder Nederlandse joden een belangenstrijd. Uiteindelijk zijn vrijwel alle sperre opgeheven.