Jacques Troostwijk (1938) vertelt hoe zijn vader, nadat hij getuige is van een razzia in Arnhem, besloten heeft zijn jodenster af te doen en een vluchtroute te regelen naar Zwitserland. Jacques jongere broertje Arnold is te klein en blijft in Nederland achter om onder te duiken bij de familie Doets. Vader, moeder, Jacques en zijn oudere zusje Sary weten uiteindelijk, na weken oponthoud in Parijs, met de hulp van de verzetsgroep Dutch-Paris Zwitserland te bereiken waar zij worden opgevangen in Hotel Beau Site in Clarens-Montreux, samen met 130 andere Joodse vluchtelingen.
